Wereldstad & wereldmensen

Wat is Ho Chi Minh toch een wereldstad!
De vorige keer was ik min of meer geëindigd bij de middag dat we bezig waren met voorbereiden. We komen er hier achter dat we veel hadden gedaan, maar dat we nog meer nog moesten doen. Maar we maken het ons wel naar ons zin: oftewel heel decadent gewoon werken in een koffiewinkel waar heerlijke airco is (lees: je trekt gewoon een vest aan omdat het koud is, haha). Toen de andere twee meiden aan de slag gingen voor hun master thesis & een beetje bijkomen, heb ik heerlijk genoten van een heerlijke wandeling door de stad.
Natuurlijk is het doodeng om van die drukke straten over te steken, dus de beste oplossing is gewoon; alleen daar lopen waarvan je denkt: 'ik kan dit' en dan lukt het ook gewoon in de hoop dat je niet verdwaald want om 1 of andere reden lijkt alles wel een beetje op elkaar. 's avonds hebben we heerlijk indiaas gegeten (dit blijft toch wel 1 van mijn favorieten! mjammie) met op de achtergrond zo'n lekkere klassieke dramatische bollywoordfilm, fantastisch.
Gisteren was weer een dag van voorbereiding, maar ook tijd voor sight-seeing. Aan het einde van de dag hebben we dus een taxi gepakt naar het oorlogsmuseum, maar toen we na file (tsja je moet ergens die miljoen brommers en 100.000 auto's laten) kwamen we te laat bij het museum en we mochten niet meer naar binnen. Maar daar had je dan wel weer een hele lekkere koffietent (voor de verandering) en als je dan naar het toilet wilde moest je alsnog het museum in, maar dat is dan ook makkelijk want er zit niet echt iets van een deur haha....Toch vond ik het doodeng met die strenge bewakers, stel je nu voor; zit je lekker op de wc, wordt je er vanaf gehaald (het museum was immers dicht). Dus voor vrouwenbegrippen was dit het snelste bezoekje ooit (niet dat je daar veel langer wilde blijven zitten).
Dus zijn we op zoek gegaan naar iets anders toeristisch en ook dat hebben we gewoon gevonden. De notre dame jawel....en ook deze is best groot. Daarnaast zagen we een prachtig oud postkantoor, maar ook een oefening voor de viering van het nieuwe jaar met van die mooie dansende leeuwen. Heb ik ze ooit samen met mijn vader in Rotterdam gezien bij chinees nieuwjaar, nou die waren lang niet zo goed als deze. Alsof die mensen niets wegen, springen ze zo...hup hup hup op de schouder van een ander, zodat ze een extra lange leeuw zijn. Ontzettend bijzonder!
Omdat we geen goed gevoel hadden bij de taxi zijn we lekker teruggelopen langs de drukste, maar dan ook de drukste rotonde (en dat ging goed (met dank aan een autoloos stukje weg erlangs hihi.... maar toen kwamen we bij een straat (voor de mensen met fb; de foto die ik op fb had gezet) waarvan je echt denkt: HELP hoe kom ik nu toch aan de overkant. Maar ook dat was gelukt! Whoehoeoe
Vandaag hebben we onze eerste workshop gegeven en ook dat was een leuk avontuur. Soms ontzettend lastig met de taalbarriere....eerst zeg ik iets en dan wordt dat vertaald en zo gaat het de hele dag. We kregen superlieve bedankjes van zowel de docenten als de studenten: een zelfgemaakt armbandje, hele mooie sleutelhanger (zelfgemaakt) en een mooie ketting en een pen met daar omheen mijn naam geknoopt. Het was echt fantastisch om die warmte te voelen.
En we zijn net terug van het eten...hier kreeg ik het ook warm van. Probeer maar eens alles met stokjes te eten (daar krijg je echt kramp van hahaha) zelfs alle gladde dingen. We zaten in een visrestaurant (dat is dus echt mijn lievelingseten....not) en ik zag allemaal van die gerechten op tafel staan waarvan ik even moest denken; ga ik dit eten?
Uiteindelijk was een hoop best wel lekker; een soort krabkroketjes, gedroogde zoute vis, andere gekookte vis, groente. Ik moest er wel aan wennen dat ze ook gewoon alles gebruiken ( de vis komt als vis op tafel (compleet herkenbaar) en vol graatjes. In de hotpot (soort fondue met bouillon) zat een complete kop (blehh......) maar goed het meeste was echt lekker. Maar we merken over een paar uur wel of mijn lijf het ook lekker vond, hihi....

Morgen vliegen we naar Da Nang, een rustigere & kleinere stad dan Da Nang. Ben benieuwd! Liefs Michelle