viva la Zuid-Afrika

Even heb ik getwijfeld of we als titel: Zuid-Afrika = relatietest moesten nemen. Wat een reis hebben we vandaag gehad. Maar laten we beginnen bij het begin. Gisteren was het dan eindelijk zover....we vertrokken naar Schiphol voor onze vakantie naar Zuid-Afrika. Daar zijn we nog even langs de bloemenzee voor de slachtoffers van MH 17 gelopen. De hoeveelheid bloemen, gedichten en knuffels was indrukwekkend. Op schiphol vloog de tijd voorbij. Voor we het wisten waren we aan boord van het vliegtuig. Maar toen begon het: vertraging...
Door de bliksem lag schiphol even stil en konden onze koffers niet op tijd aan boord worden gebracht.
We vertrokken ruim een uur later dan gepland. Tijdens het klimmen naar de 10 km hoogte werd ons vliegtuig nog even geraakt door een bliksemschicht: Dave en ik keken elkaar tegelijkertijd met grote ogen aan. Maar we vlogen nog, dus alles was goed. Het entertainmentsystem werkte nog;)

Maar zoals jullie lezen zijn we uiteindelijk 's avonds laat aangekomen in Johannesburg voor onze eerste overnachting in een hotel bij de luchthaven. Dat laatste hebben we geweten. De volgende morgen kwam zo'n beetje elke 3 minuten een groot vliegtuig (lees: vliegtuigen die enorm veel herrie maken) over. We zijn rustig opgestart en op weg terug gegaan naar de luchthaven om onze huurauto te halen. Nadat we erg lang hadden gewacht totdat alles was geregeld met de huurauto, konden we op weg.

En ja daar begon de relatietest. In de parkeergarage ging het nog goed. Opperste concentratie, links rijden, rechts heeft voorrang, we moeten de r21 hebben....maar waar wij geen rekening mee hebben gehouden was de Zuid Afrikaanse manier van borden plaatsen.

We volgden de R21 (zoals moest) en toen hielden opeens de borden op. Moeten we links, rechts? Help...
En wat jullie daarbij ook nog moeten weten; onze navigatie deed het niet, maar ik had er alle vertrouwen in dat met een wegenkaart en de route het ons wel zou lukken :)

Bij het oversteken van de weg dacht ik dat Dave wilde gaan spookrijden. Dus mijn reactie was er 1 van: je moet LINKS, dat is dus daar (druk wijzend). Dave reed gelukkig de goede kant op, maar toen moesten we keren. En toen we gekeerd hadden stond er opeens wel een bord.
Les nummer 1: je moet in Zuid Afrika dus ook ogen in je achterhoofd hebben om de borden te kunnen lezen. Les nummer 2 is: het routebord staat ook precies daar waar je de afslag moet nemen. Dus soms ging ik van: NU moet je RECHTS, NU...en ook dat ging goed.Ben erg blij dat Dave reed. Daarna kwam les nummer 3: (jaja we hebben veel geleerd en dat in 30 minuten tijd) borden staan soms ook 90 graden gedraaid. Dus pas als je ernaast staat, kun je lezen welke kant je op moet. En dat is dan eigenlijk net te laat,

Uiteindelijk waren we dan op de tolweg, hèhè....even rustig lekker doorrijden. En toen moesten we de snelweg af. En daar kwam les nummer 4: ze vergeten af en toe een bord neer te zetten. Het resultaat was dat we opeens ergens reden, waarvan we beiden voelden dat het toch niet de beste plek was om te rijden. En toen zag ik opeens een verkeersbord. Ik hoor mijzelf hardop nadenken: dat is toch geen bord wat zo'n beetje betekent dat het een doodlopende weg is?
En ja hoor....omkeren maar en weer een stukje terug rijden.

Weer op de juiste weg met iets vertraging zijn we weer verder gegaan. Op weg naar Graskop.
En dat laatste stuk van de route dat was dus de echte relatietest...Een weg vol met kuilen. Dave was behendig alle kuilen aan het ontwijken en dat is voor 99% gelukt :)
En toen klopte de routebeschrijving niet helemaal. We dachten op de goede weg te zitten (en dat was natuurlijk ook zo) maar de juiste afslag kwam niet. We zouden 20 km op deze weg rijden en daarna zou de juiste afslag komen, maar na 20 km nog geen afslag. En bij gebrek aan borden en daglicht, werd de spanning voelbaar. Rijden we eigenlijk wel goed? Ik wil naar het hotel, ik ben er klaar mee...
En toen ik redelijk de wanhoop nabij was, kwam daar de verwachte afslag (na 30 km pas). Wat waren we blij en opgelucht! De stemming was meteen weer helemaal goed. Toen hadden we nog een leuke bergrit in het donker en kwamen we ook nog eens in een wolk terecht. Vol opluchting hebben we het hotel gevonden. We hebben heerlijk gedineerd in het hotel en zijn klaar voor morgen. Dan begint voor ons gevoel de echte reis: mooie natuur en bezienswaardigheden waaronder God's Window en de Potholes. Vooral benieuwd of dat nog mooi is, want we hebben nu genoeg wegen met potholes gezien. Echt de bordjes "slecht wegdek" in Nederland stellen niets voor :)

Donderdag rijden we naar het Krugerpark en gaan we op zoek naar de Big Five.

Lieve groetjes Michelle & Dave